Ayaklarım birden bire yumuşak ve keyfi bir boşluğa çekildi. Kafamı eğdim, nerede olduğuma baktım. Bir çamur yığınına bulanmıştım. Daha doğrusu, sarı plastik botlarımdı çamura saplanan. Koyu kahverenginin sarıya nasıl da güzel karıştığına bakakaldım bir süre. Sırf renkler mi mevzu? Değil elbet, aklımdan binlerce soru geçiyor. Yok hayır, bu bataklık da değil, koyu kahve ve ona karışan…