Birden kulaklarıma doldu duvarların çığlıkları Ve gözlerim tozlandı, kalbim elimde, Uçuşuyor hayaletler önümde, Gül yaprakları düşüyor ellerime. Ölüm suya yavaşça batmak gibi, Biraz titreten, saran ve kucaklayan, Bir tarafı sıcacık ve şefkatli, Gel diye bekleyen başucumda. Ama ben kaybolmak istemiyorum. Bir anahtarla açılıversem dışarı, Hep huzurlu hissettiren odamdan, Bir adımla, alsa anamın kucağı, Delsem duvarı…
Kategori: ŞİİR
Şefin Acısı
Karışan tüm renklerin ahenginde, Başlar gece ilk siparişle. Üstünde bir ayna, uçtan uca Açar kapıları, zamandan kaçanlara. Tatlı olur, hem de şiddetli Buluşur deliler, söylenir hikayeleri. İçilir bir dem acı çilek Erir buz gibi, neşeli kadehleri. Isınır ocağı, taşar masası, İster ki meltem essin, iyileşsin yarası. Yakar biberiyeyi, çakar rezeneyi Kendi damağı donuk, bilmez derdini…
Dengesiz, Anlaşılmaz Kutuplar
İçimde en derin özlem, Ve en şiddetli öfke Yığılmış bir köşede, Dengesiz ve demirli. Kavuşmak çok sıcak, Ve çok da kanlı, Soyunur pullarını Bir balık kırmızı sularda. Bunca yoğunluk bükerse Seni, beni ve bizim gerçeğimizi, Bu felaketin kara deliği. Derinlik, dengesizliğin alaca karanlığı. Ölmek de yaşamak da, Eş anlamlı bir ihtimalin halkası. Öylece kaybolmalı. Evla
Nefret ve Vicdan
Öfkem bir yırtıcı hayvanın pençesi Geçiverse boynuna Metal bir kıyamet şarkısında Birikmiş kadın şiddetti. Değersizlik, yırtık bir elbise Tek hediyen, ben de fakir. Giyindim süslendim bir süre Artık tutturamıyorum, ömür ahir. Yine de… Aynı yerden seni de kessinler diyemem Öfkeyle, kinle olur insan sefil. Evla / Mart 2022 / Antalya
Bir yer yok mu bana?
Bana bir yer yok mu burada? Küçücük, bir avuç kadar, Minicik, mikroskopik Eksildiğini bile fark etmeyeceğiniz. Artı bir, gençlik heveslerim, Ki onlar ufak bir kibrit kutusu, Bana yetecek darlıkta, hatta belki zifiri karanlıkta. Bodrum, çatı; rutubetli, ayazlı, Çamurmuş, selmiş, olur. Yeterki bir yer olsun sığınacak, Bana, belki sadece aklıma. Evla / Kasım 2022
Anne Sütü
Anne bul beni Anne, anne, anne, Can, ciğer, kadın, öz anne Kayboldum, cinsiyetim belirsiz sensiz Sevmezdin örmeyi diye uzatamam saçlarımı Sıkıca bağladım senin gibi, dağıtamadım, Derdim dinmez sensiz, özüm eksik Anne… Bir an sarsan beni, Bak benim sütüm zehirlenmiş, sevgim eksik. Evla / Annesi eksik kız çocuklarına…
Tutun veya Sürüklen
Geçmiş bazen saçmalar, Bazen de bilgeleşir. Güneş doğar, güneş batar, Gölgeler arsız, yer değiştirir. Köklerim derinleşir, Kopar, sellerle sürüklenir, Yada iner öze, dönüştürür. Tiksinirim, veya deliririm, Neyse o, ve hepsi benim. Evla / Mart 2022
Bülbülden Akbabaya
İlk haftalarda gonca bir gül, Serçe parmağında renkli bülbül. Zaman geçince pusuda bir sis, Didik didik ölümünü çağıran aşkının, Kopan parçaları afiyetle yiyen, Gözyaşı, aman bilmeyen bir akbaba. Evla / Ağustos 2022 / Antalya
Değer ve Değersizlik Dengesi
Bir yerde kıymetlisin, peşinden koşulansın Bir yerde yanından kaçılan. Bir yerde görmek için can atılan Diğerinde selamsız geçilen. Birinde yılların hayalisin ulaşılamamış Bir diğerinde kolay bir hendek, çoktan elde edilmiş. Hatta bir an hayranlıkla bakılan, Sonraki an bayağı bulunan. Nasıl dengelenir bu hayat? Ne ateş çok sıcak, ne buz çok soğuk. Yekten bir karar mı…
Dönüyoruz
Dönüyoruz başa ve sona Düşüp kalkan güneşin ensesinde Yok olup eriyoruz bazen şefkatle Gürleyip çiziyoruz kalpleri bazen de. Bir şeyler başa dönüyor, Eski hatalardan sakınıyoruz aklımızı, Belki bu defa atlarken bir bilinmeze Yakmayız aynı yerleri diye umutlanıyoruz. Dönüyoruz bir el daha, En kıymetli taş düşmedi henüz Daha verilmemiş mektuplar yeşermedi, Yer var hayatımızda, henüz nefesler…
Hasır Şemsiyenin Gölgesinde
Uyu, ben buradayım, Çocukların şen seslerinde ve Çırpınan dalgasında yelkenlerin. İçimiz erir kumsala, Güneş bize bakıyor, Deliklerinden hasır şemsiyenin. Susadığında denizi içelim, Kiraz yiyelim bola döke, Ellerimiz renklensin, Şafağında bu tatlı sahilin. Evla / Dikili / Temmuz 2022
Mazi Sandık
Maziyi topluyorum biraraya Kapağı olmayan, renkli bir sandığa Gözlerimle suluyorum kırıklarımı Hesaplar yalnış, kabulleniyorum, Kızmıyorum artık kendime. İstifliyorum ardışık, Kalsın madem kafalar karışık, Fark etmiyor artık, Dolu sandık, boş beklentilere alışık. Nihayetinde toplar maziyi sandık. Evla / Mayıs 2022 / Yeşilbahçe-Antalya
Gece Ormanında Kayıp
Bir tavşan sandım gölgeyi, Çıktı önüme gece vakti. Farlar parlak, farlar ışıl ışıl Kaçırdı aklını ezilmeden karanlığa. Gece gece kustum yol kenarına, köşede Kaplumbağa sırtıma çıkmış, eğildiğimde Saçlarım dökülmüş asfalta uzun uzun Toplasın maral, sarsın mendile. Çamlar, kozalaklar boyu zifir Gözleri parlak tilkiler kadar dişi, Aç çocuklar kadar yalnızım, Ezmişim bir sincabı, yolun bitimi. ‘Kayboldum…
Yenilenmek Mümkün
Bir kuru dala çok uzun süre baksam Sürgün verişini, tomurcuklanışını izlesem Aylarca sürse, baharı getirsem, çiçeklense Hiç gözümü kırpmadan… Yemişlerine kuşlar, çiçeklerine arılar konduğunda Nihayet anlar mıyım, yeniden başlamanın doğallığını? Evla / Mayıs 2022 / Antalya
Ne istemiştiniz?
Sakin bir sahilde uzanıp, Böceklerin tiz ve insanların uzak seslerini, Duymazken kulakların, Ellerini ince kumun sıcağına sürüp, Ayak uçlarını gömdüğün gölgede, Sakin, ama çok sakince uzanmak gibi olsun. Arada yakan güneşi olsun. Özgür ve bağlı olsun, Emeği olsun, büyütsün. Evla / 2022
Acele, çok acele!
Çok hızlı, hemen ilgi almalısın, Tam şimdi yalnız hissettin, Kendini bir an değersiz zannettin. Çok hızlı boşaltmalısın acını, nezeldin. Acilen taradın rehberini Mesafesi yakın olsun, hemen görüşmelisin Aradın, az çaldırdın, olmadı diğerine geçmelisin, ‘Gel beni gör’ dedin kısaca, ‘madem çok sevdin…’ Bu olmadı diğeri, diğeri olmadı öteki Çok hızlı olmalısın, üşüdün Boşluklar artıyor, iyice şiştin,…
Nefret ve Sevgi
Dayanamayıp yumurta fırlatacağım taş kafana Yakacağım bende kalan kazağını evin ortasında, Gördüğüm yerde, gülerek bağıra bağıra İyi halt ettin diyip sakalını çekeceğim üstüne. Aslında sevebilirdin diye hayıflanacağım yalnız kaldığımda, Üzüleceğim yine sığınıp birlikte geçen kısa zamana. Evla / Nisan 2022 / Antalya
Şeytan Kadınlar?
Paranın, mevkinin peşine giden Karnı doysun diye katlanan Duygularını pazara çıkaran kadınlar mı; Muhtaçlığını anlayınca Yemeğini, yolunu ödeyen, Yatağı ısınsın diye sever gibi görünen, Varlığını pazara çıkaran Erkekler mi şeytan? Evla / Antalya / 2021
Düzleşmek
Daha sakin, daha uzak, daha düz… Dünya kıvrılırken güpegündüz, Uzamadan, kısalmadan Biraz küskün ve düpedüz. Neyse o esintiyle gelen, İz miktarda seviyeli düş. Evla / Şubat 2022
Suskunluğun Yükü
Şiirle, şarkıyla, gözyaşıyla olmuyor. Sessizce akıyor içime, pis, acı. Tuz gibi eriyor dilim, Flüt, Clair de Lune çalıyor. Sokakta gölgeler dost değil, Sağır oluşları suç değil. Hafif ağır, eksiliyorum. Evla / Kasım 2021 – Antalya
Yazmasam Delirecektim 