Varlığımın bir parçası oldunuz, Kıymetli dillerim, kanatlarım benim Kadın erkek vardınız, büyüttünüz Isıttınız ayazımı, yeşerttiniz evimi Gitse de vefasız sevgililer, Kalırız biz, bırakmayalım hayallerimizi, Kaynağımızdan saçılalım sevgimizle. Veririm kendimi, siz de verin bir parça güzelliğinizi. Ekim 2022 / Antalya

Birden kulaklarıma doldu duvarların çığlıkları Ve gözlerim tozlandı, kalbim elimde, Uçuşuyor hayaletler önümde, Gül yaprakları düşüyor ellerime. Ölüm suya yavaşça batmak gibi, Biraz titreten, saran ve kucaklayan, Bir tarafı sıcacık ve şefkatli, Gel diye bekleyen başucumda. Ama ben kaybolmak istemiyorum. Bir anahtarla açılıversem dışarı, Hep huzurlu hissettiren odamdan, Bir adımla, alsa anamın kucağı, Delsem duvarı…

Karışan tüm renklerin ahenginde, Başlar gece ilk siparişle. Üstünde bir ayna, uçtan uca Açar kapıları, zamandan kaçanlara. Tatlı olur, hem de şiddetli Buluşur deliler, söylenir hikayeleri. İçilir bir dem acı çilek Erir buz gibi, neşeli kadehleri. Isınır ocağı, taşar masası, İster ki meltem essin, iyileşsin yarası. Yakar biberiyeyi, çakar rezeneyi Kendi damağı donuk, bilmez derdini…

İçimde en derin özlem, Ve en şiddetli öfke Yığılmış bir köşede, Dengesiz ve demirli. Kavuşmak çok sıcak, Ve çok da kanlı, Soyunur pullarını Bir balık kırmızı sularda. Bunca yoğunluk bükerse Seni, beni ve bizim gerçeğimizi, Bu felaketin kara deliği. Derinlik, dengesizliğin alaca karanlığı. Ölmek de yaşamak da, Eş anlamlı bir ihtimalin halkası. Öylece kaybolmalı. Evla

Öfkem bir yırtıcı hayvanın pençesi Geçiverse boynuna Metal bir kıyamet şarkısında Birikmiş kadın şiddetti. Değersizlik, yırtık bir elbise Tek hediyen, ben de fakir. Giyindim süslendim bir süre Artık tutturamıyorum, ömür ahir. Yine de… Aynı yerden seni de kessinler diyemem Öfkeyle, kinle olur insan sefil. Evla / Mart 2022 / Antalya

Bana bir yer yok mu burada? Küçücük, bir avuç kadar, Minicik, mikroskopik Eksildiğini bile fark etmeyeceğiniz. Artı bir, gençlik heveslerim, Ki onlar ufak bir kibrit kutusu, Bana yetecek darlıkta, hatta belki zifiri karanlıkta. Bodrum, çatı; rutubetli, ayazlı, Çamurmuş, selmiş, olur. Yeterki bir yer olsun sığınacak, Bana, belki sadece aklıma. Evla / Kasım 2022

Anne bul beni Anne, anne, anne, Can, ciğer, kadın, öz anne Kayboldum, cinsiyetim belirsiz sensiz Sevmezdin örmeyi diye uzatamam saçlarımı Sıkıca bağladım senin gibi, dağıtamadım, Derdim dinmez sensiz, özüm eksik Anne… Bir an sarsan beni, Bak benim sütüm zehirlenmiş, sevgim eksik. Evla / Annesi eksik kız çocuklarına…

Geçmiş bazen saçmalar, Bazen de bilgeleşir. Güneş doğar, güneş batar, Gölgeler arsız, yer değiştirir. Köklerim derinleşir, Kopar, sellerle sürüklenir, Yada iner öze, dönüştürür. Tiksinirim, veya deliririm, Neyse o, ve hepsi benim. Evla / Mart 2022

İlk haftalarda gonca bir gül, Serçe parmağında renkli bülbül. Zaman geçince pusuda bir sis, Didik didik ölümünü çağıran aşkının, Kopan parçaları afiyetle yiyen, Gözyaşı, aman bilmeyen bir akbaba. Evla / Ağustos 2022 / Antalya

Dönüyoruz başa ve sona Düşüp kalkan güneşin ensesinde Yok olup eriyoruz bazen şefkatle Gürleyip çiziyoruz kalpleri bazen de. Bir şeyler başa dönüyor, Eski hatalardan sakınıyoruz aklımızı, Belki bu defa atlarken bir bilinmeze Yakmayız aynı yerleri diye umutlanıyoruz. Dönüyoruz bir el daha, En kıymetli taş düşmedi henüz Daha verilmemiş mektuplar yeşermedi, Yer var hayatımızda, henüz nefesler…