Sadece bir dairesinde yangın çıkmış, masumca.

Sağa sola sıçramış, dağılmış sonra

Sönerdi, sönmezdi derken olan olmuş,

Kara bulutlar ve çürük bir koku kalmış göğsünde.

Birkaçı koyup terk etmiş hemen,

Giriş katı kapıya köpek bağlamış,

En üst dairenin başka gidecek yeri yokmuş çaresiz oturmuş.

Aylar geçmiş, yangın unutulmuş ama

Karanlık kokusu çıkmamış.

Panjurlar açık, balkon kapıları kolsuz,

Gürültü yapan hurdalar bir yerlere bağlanmış,

O yangını çıkaran çoktan unutulmuş.

Ve unutulan, bi’ cesaret geçmiş o sokaktan

Tüm yalnızlığıyla.

Bir göz kırpmış dairesine,

Sonra bina tüm perdelerini sallamış hüzünle,

Bu da son görüşmeleri olmuş.

Acısı sokağa sinmiş, alışılmış

Kokusu kalmış, kendi unutulmuş

Evla / Gençlik / Şubat 2023