Öfkem bir yırtıcı hayvanın pençesi Geçiverse boynuna Metal bir kıyamet şarkısında Birikmiş kadın şiddetti. Değersizlik, yırtık bir elbise Tek hediyen, ben de fakir. Giyindim süslendim bir süre Artık tutturamıyorum, ömür ahir. Yine de… Aynı yerden seni de kessinler diyemem Öfkeyle, kinle olur insan sefil. Evla / Mart 2022 / Antalya

Bana bir yer yok mu burada? Küçücük, bir avuç kadar, Minicik, mikroskopik Eksildiğini bile fark etmeyeceğiniz. Artı bir, gençlik heveslerim, Ki onlar ufak bir kibrit kutusu, Bana yetecek darlıkta, hatta belki zifiri karanlıkta. Bodrum, çatı; rutubetli, ayazlı, Çamurmuş, selmiş, olur. Yeterki bir yer olsun sığınacak, Bana, belki sadece aklıma. Evla / Kasım 2022

Anne bul beni Anne, anne, anne, Can, ciğer, kadın, öz anne Kayboldum, cinsiyetim belirsiz sensiz Sevmezdin örmeyi diye uzatamam saçlarımı Sıkıca bağladım senin gibi, dağıtamadım, Derdim dinmez sensiz, özüm eksik Anne… Bir an sarsan beni, Bak benim sütüm zehirlenmiş, sevgim eksik. Evla / Annesi eksik kız çocuklarına…

Geçmiş bazen saçmalar, Bazen de bilgeleşir. Güneş doğar, güneş batar, Gölgeler arsız, yer değiştirir. Köklerim derinleşir, Kopar, sellerle sürüklenir, Yada iner öze, dönüştürür. Tiksinirim, veya deliririm, Neyse o, ve hepsi benim. Evla / Mart 2022