De ki bir rüzgara takıldı saçı,

Rüzgarın şehri terk edesi geldi,

Şehrin de uzun bir tatile gidesi.

De ki bir karıncayı takip ederken yolunu şaşırdı,

Karınca yuvasına kavuştu,

Yuvanın diğer ucu kuzey kutbuna açıldı.

De ki çok salaktı, her duyduğuna inandı,

İnandığı o masal perileri

Onu ceplerindeki sapanlarla kovaladı.

De ki soğanın gözü çıkmıştı,

Hasretin tuzu fazla kaçmıştı,

Üzümün de sapı hepten kopmuştu.

Veya de ki, beni hiç sevmemişti,

Bir gözü de şaşıydı.

Yok yok, sen iyisi mi de ki,

Benim kadehim hiç bir zaman aşkla dolmadı,

O da şarabı kırmızı şehirlere sakladı,

Göç etti ve bitti.

Evla / Antalya