Kuru bir toprağın üstünde,

Rüzgarlı bir ağacın gölgesinde,

Nasıl bir anda olduğunu bilemeden,

Andan çıkmadan, anın dışına taşamadan,

İçinde kaldığın cam kürenin tam da gövdesinde

Oturur durursun, öylece.

 

Neden yalnız bir küre yosun tutmadan sürdüremez varlığını?

İçi dolduğunda, renklere boyandığında duvarların,

Neden paylaşmak istersin bazı renkleri?

Bencilce değil midir paylaşma duygusu?

Ama işte, bencilsindir ve tutamazsın kendini.

 

Evla / Maltepe