Büyüdüm, hayatı anlar oldum Kendimi tanır, geleceğini tahmin eder oldum Derken Aslında hiçlik, aslında yokluk! Özünde plansız, tahmin etmesi imkansız bir hayata düşünce, İki yanına külçe gibi düşen kolların Aklın, fikrin ve tüm bildiğini zannettiklerin Seni bir güzel yakalar, bir temiz dayak yersin ki Hangi romanın hangi sayfasında kaldığını unutursun Yitip gidersin kendi kırılgan ve…