Kara Dedektif Serisi 1 için tıklayınız. Gözlerimin önünde çığlıklar atıyordu, canı çekiliyormuş gibi… Elleriyle bir şeyler arıyordu, gözlerinin önü kapalı. Çığlıkları kulak zarlarını patlatmış olmalı! Neyseki annesi şapkasını çıkarttı ve çocuk masadaki telefona uzanabildi. Bütün bir an kendimden tiksindim, olduğum yerden kaçmak için pek çok şeyi feda ederdim, ama olmadı. Bir yarım saat daha bu…
Ay: Aralık 2013
Kara Dedektif Serisi – 1 (belki de son)
Bugün diğer günler gibi, aklımın karışık olduğu, aydınlatamadığım suçların ağırlığını taşıdığım bir başka gün; soğuk, güneşli. Kışın ortasındaki bu güneşi yalancı buluyorum, beni ısıtmadığı halde orada bulunuyor olmasını sahtekarlık olarak değerlendiriyorum. İnsanların karışık duygular içinde sarf ettikleri sözler, yaptıkları ve harcadıkları hayatın peşinden koşuyor olmak sinirimi bozsa da, bir yandan inanılmaz bir haz duyuyorum, merak…