Baş aşağı sallanmak istiyorsun dünyaya, her şeyi tersinden görmek istiyorsun, bir çocuk gibi. İnsanlar ayaklarıyla gökyüzüne bassın , aşağı sallansınlar, gökyüzü senin ayaklarının altında olsun istiyorsun. İnsanların ayaklarıyla konuşup, yüzlerine tepeden bakmak, sürekli ellerinin üzerinde dünyayı taşımak, bütün tozunu yutmak hayatın, hiç bir düzlükte bulunmamak… Böyle olsun istiyorsun. Hatta bazen çocukluğuna inanıyorsun, “dünya çok ağır…

Bu yazıyı, kimseyi benim gibi düşündürmek için yazmıyorum, sadece çeşitlilik olsun diye yazıyorum sayın organize suçlar, üstelik hiç de organize değilim, belirteyim, saygılar, iyi çalışmalar. 🙂 Ülkemizde gerçekleşen olaylar sebebiyle, sokaklarda, meydanlarda pek çok kişi var, çoluklu çocuklu; hiç bir yere bağlı olmadan, özgürce gelmişler, tencere-tava vuruyorlar, zıplıyorlar vd. Bir de parti bayrakları var aralarda yükselen,…

Bir şeyler yanlış gidiyor, bu kavga-dövüş… Özgürlük için mi? Özgürlük bunca kavganın sonucunda doğamaz ki!! Taşla, sopayla, biber gazıyla doğamaz!! Ancak doğal olarak gelişen bir sürecin sonunda insanlar özgürleşir bence. Bizde ise işin boyutu çok daha başka. Diyorlar ya, kan dökülmeden devrim yapılmaz diye, eğer bu söz doğruysa, bence devrim özgürlüğü getiremez! Toplumda farklı görüşlere sahip…